In al het verzetsgedruis kom ik soms ook tot bezinning en herinner ik mezelf er weer aan dat mijn niet omver te werpen basisovertuiging is dat in aanvang elk mens goede bedoelingen heeft, en hoe idioot ze ook over komen, de grootste waanideeën worden gedragen door mensen die denken het juiste te doen. Het bijzondere daar aan is dat je het altijd goed doet, en daardoor ook altijd verkeerd. Want als je iets verkeerd doet, kan iedereen daar weer van leren omdat het beste voorbeeld altijd laat zien hoe het niet moet. Er zijn echter 2 zaken die de vooruitgang tegen houden, die zich door de geschiedenis heen keer op keer ontvouwen:
1- Het concept van “leren van het verleden” wordt door mensen die daar actief wat mee willen doen, altijd vertaald naar; “Ik zie wat hij wilde, maar hij vergat een paar dingen, die zie ik wel dus ik doe het beter”
2- Het grote publiek herkent de gelijkenis tussen de nieuw ondernomen acties en de tragische geschiedenis niet, waardoor er weer exact hetzelfde plaats kan vinden, simpelweg omdat het zo anders lijkt.
Zo was er ooit in de geschiedenis een man, die het beste voor zijn volk wilde. Hij wilde alles reguleren, want pas dan kon hij zich er van verzekeren dat ze gelijke behandeling kregen. Hij duldde geen inmenging van andere culturen op wat voor gebied dan ook. Hij was er van overtuigd dat daar een enkel ras in paste, de rest van de wereld moest wijken. Blind voor alle problemen die hij deed ontstaan, drong hij zijn ideaalbeeld op de wereld alsof niemand er wat over te vertellen had. Hitler had niet de wijsheid om te zien dat het niet aan hem is om te bepalen dat er een sjabloon over de wereld gelegd moest worden, om vast te stellen wat goed of fout is. Hij had simpelweg niet de cognitieve vaardigheden om te zien dat Utopia het einde betekent van de mensheid, omdat de dynamiek dan verloren gaat.
Zo nam diezelfde dynamiek hem alles af waar hij zo hard aan gewerkt had. In de wereld die wij nu kennen viert het erfgoed van Hitler hoogtij. Regulering, controle, strenge identificatie, correctie in de vorm van straf en nooit beloning, en het bouwen van grote machtseenheden die jurisdictie krijgen over alles. Omdat het zo lang achter de schermen heeft plaats gevonden en langzaam gegaan is, viel het de burger niet op. Maar zoals altijd met grote machthebbers maken ze dezelfde brokken, die van groei. Hebzucht en hoogmoed laten ze smachten naar meer en verder. Vervolgens ziet de wereld wat men zo lang verborgen heeft weten te houden; de akelige waarheid.
De burger leeft in een concentratiekamp wat tegenwoordig de maatschappij wordt genoemd. De moderne Hitler heeft het goed bekeken, want er is geen fysieke militaire surveillance nodig voor de dwangarbeid. Hij heeft de burger voorgehouden dat werken goed is, en dat hij dat voor zichzelf doet. Als deze burger bezittingen begeert, kan hij die krijgen onder straffe van rente en schuld. Het is een verzekering dat hij zal blijven werken. Hij zal eten wat hem makkelijk aangereikt wordt, hij zal medicijnen nemen die we hem voorschrijven en de verhalen geloven die we in onze propaganda opdringen zodat zijn mening zal vervallen. Zo kunnen we experimenteren op zijn lijf en psyche zonder dat hij het door heeft.
We houden hem voor dat hij naar een doel toe werkt, zijn ultieme levensvreugde. Als hij in die weg daar naar toe al niet is gesneuveld onder de druk van onze experimenten, dan kunnen we hem met zware chemische middelen af laten vloeien die we aan hem verkopen alsof het zijn laatst mogelijke redding is. Het moderne “Reich” is werkelijk van mening dat dit de beste manier is om de aarde te runnen. Uit historisch oogpunt zou je medeleven moeten hebben met deze leiders, die een snoeiharde ondergang te wachten staat. Zoals de geschiedenis zich herhaalt hebben ze weer niet gezien dat de ideale wereld een wereld is waar geen idealen bestaan, en dat bestaansrecht alleen wordt opgebouwd door het accepteren van die van een ander.
Als de komende oorlog (die van een heel andere aard zal zijn) voorbij is, en we komen in het nieuwe hippie tijdperk, laten we dan een keer naar ze luisteren. Er valt namelijk heel veel te leren van het verspreiden van liefde en respect.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten