Mijn blogs schetsen een afgrijselijke wereld, en dat is het ook. Echter bestaat de wereld zoals hij bedoeld is ook nog. Wij leven namelijk in een maatschappij, en die is gemaakt door mensen. Inmiddels is hij door een select stel mensen voor de overgrote meerderheid van mensen aardig om zeep geholpen. Men kan mooi een reclamecampagne houden met de leus; “De maatschappij, dat ben jij” maar je kunt je af vragen of je er wel voor hebt gekozen. Je wordt er in mee getrokken, omdat je zo wordt opgevoed. Omdat je voor gehouden krijgt dat je geen keuze hebt, dat je mee moet doen.
Die maatschappij heeft ook mooie dingen te bieden, die voor iedereen beschikbaar zouden zijn als de beleidsbepalers er niet zo een enorm hoge prijs op hadden gezet. Een prijs die om onduidelijke redenen exponentieel moest stijgen. Een prijs die met steeds meer dwang en geweld moet worden geïncasseerd omdat mensen zien dat de prijs veel te hoog is. Een prijs die niet alleen wordt uitgedrukt in geld, maar ook in de mate waarin je bereid bent je identiteit op te geven.
Als je daar te veel in mee gaat raak je ook de identiteit kwijt. Als het al zo voelt, of het lijkt alsof je nergens meer van kunt genieten, of je ziet het allemaal niet zo meer zitten, dan ben je al veel te ver mee gegaan. Je bent niet depressief, maar je hebt je laten plaatsen in een hoek. In tegenstelling tot de mensen die je daar hebben gezet ben ik van mening dat je daar niet thuis hoort. Je zou kunnen concluderen dat je er niet uit komt, dat je geen keuze hebt. Maar de mensen die jou zou belasten willen graag dat je dat denkt.
Draai je eerst eens om. Dan sta je nog in de hoek, maar je ziet wat er aan de hand is. Dit wordt over het algemeen niet opgemerkt. Het geeft je wel een beeld van hoe het in elkaar steekt. Dit is ook de enige reden dat ik de wereld zo slecht schets, zodat de mensen in de hoek zich omdraaien om te kijken. Wat ik ook graag doe is mensen laten zien hoe ze kleine stapjes uit de hoek kunnen nemen. Het is namelijk absoluut niet verloren, je kunt die hoek uit. Hoe meer we dat samen doen, hoe meer effect het heeft.
Naast alle dingen die je zou kunnen doen om de tirannie te ontkomen, wil ik je er ook op attent maken dat de wereld nog zo veel moois te bieden heeft. Je vind ze met name in de dingen waar de overheid (nog) geen prijs op heeft gezet; de zon, frisse boslucht, de glimlach van je partner, de lach van je kind, de aaibaarheid van je huisdier, de klank van muziek, de aanblik van een bijzondere wolkenpartij, het geluid van vogels en nog zo veel andere dingen waar je blij van kunt worden.
Naast dat alles heb je jezelf nog, de belangrijkste persoon om mee op te kunnen schieten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten