De stereotypes vliegen je weer om de oren; “Ik heb mijn burgerplicht gedaan” en “Ik mag weer 4 jaar klagen” Allemaal gevolgen van jarenlange propaganda die je een schuldgevoel aan praat om je naar de stembus te krijgen. Vervolgens somde Jorritsma het mooi op; “Ja jullie hebben hier voor gekozen, dus dan mag je niet klagen” Ik zeg het niet graag, maar dit is het meest zinnige wat ik een politicus heb horen uiten, in de 20 jaar dat ik ze bewust heb horen praten. Ik ben het er ook helemaal mee eens; je gelooft in een systeem wat zich heeft bewezen niet te werken, en toch doe je er aan mee. Dan had je moeten zeggen dat je het niet eens was met de standaard gang van zaken.
Maar hoe doe je dat dan? Lange tijd is er een cultuur van misvattingen geweest om het “blanco” stemmen. De grootste meerderheid was er van overtuigd dat niet stemmen automatisch een punt was voor de winnende partij, waar door velen zich hebben laten verleiden tot de blanco stem. Nu duidelijk is dat de niet stemmer ook niet geteld wordt, kun je af vragen wat er werkelijk met je blanco stem gebeurt. De blanco stemmers die dat doen om hun stem niet automatisch naar de grootste partij te laten gaan kunnen nu dus thuis blijven.
Niet stemmen, de door politici verfoeide woordcombinatie kan worden veroorzaakt door vele factoren. Om het makkelijk te maken trek ik even een streep tussen 2 groepen; de “apathische niet stemmers “ en de “revolutie niet stemmers”. De apathische niet stemmers die vaak het “het heeft toch geen zin” geloof aanhangen zou ik inderdaad bij de stemmers rekenen als mensen die niet mogen klagen. Ze doen immers al niets anders, en willen geen enkel signaal afgeven, behalve dat het hopeloos is.
De “revolutie niet stemmers” is de enige groep mensen in Nederland die wat mij betreft mogen klagen over de politieke situatie. Helaas is deze groep ook heel verdeeld, en dat is meteen ook het grootste probleem om echte hervormingen door te voeren. Ze zijn het alleen met elkaar eens over het feit dat het huidige systeem weg moet en dan houdt de saamhorigheid op. Sommigen willen helemaal geen beleidsvorming, anderen hebben de meest uiteenlopende ideeën. Als je met zo een club iets nieuws op gaat bouwen lukt dat alleen maar door het grootste probleem van het huidige systeem te vormen; een coalitie.
Lokaal beleid is verdeeld genoeg om geen coalitie nodig te hebben. VVD Veenendaal doet dingen heel anders dan VVD Voerendaal, en terecht, want het zijn totaal andere omgevingen. Zet die coalitie nou eens aan de kant en doe een echte democratie; de partij met de meeste stemmen mag het zeggen, en de rest moet thuis blijven. Dan heb je ook de daadkracht om dingen snel te veranderen en is een ambtstermijn van een jaar genoeg. Korter op elkaar stemmen, zodat de kiezers ook nog weten wat er in die termijn is gebeurd, en nog veel belangrijker; geen vergoedingen voor politici die de beleidsveranderingen van de winnende partij vertragen. Sneller en goedkoper, dat willen we toch?
Uiteindelijk blijft het overkoepelende probleem toch, dat het systeem lang genoeg bestaat voor mensen om in kamertjes macht en rijkdom naar zich toe kunnen trekken zonder dat ze gestraft kunnen worden. En zoals we allemaal weten is daar maar 1 oplossing voor; harde reset. Hij die bij het knopje kan heeft echter genoeg macht en geld om dat vooral niet te doen.
Wie niet stemmen wil, moet maar klagen, of het binnenhof leeg halen; Oekraïne style…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten