VERZEKER JE ANGST

Zekerheid is een van de grootse leugens waar zakkenvullers het hardst op teren als het gaat om het afhandig maken van geld. Iedereen wil zekerheid, maar de waarheid is dat je het nooit hebt. Een verzekeraar is er nooit op uit om je te helpen, hij verzekert maar 1 ding; zichzelf van het feit dat jij meer opbrengt dan je kost. Samen met de overheid hebben verzekeraars een groot aantal regelingen die in geen van de gevallen de burger dient, terwijl zij het betalen. Als je het gaat analyseren kun je bijna niet geloven hoe slecht het verzekeringswezen is voor de mens.

 

Assurantiebelasting. Hoe verzin je het? De basis voor het afsluiten van een verzekering is angst. Ik ben bang om een bepaald risico te lopen, en iemand biedt mij een contract waarin het risico financieel gedekt wordt als ik hem een premie afdraag, die vele malen lager is dan de kosten als het echt verkeerd zou gaan. Daar moet ik belasting over betalen? Ik betaal de overheid omdat ik bang ben?

 

Acceptatie. De verzekeraar wil zichzelf er van verzekeren dat jouw angst ongegrond is, anders wil hij niet van alles weten over het af te dekken risico. Als het aannemelijk is dat het risico groot is, zal de verzekeraar je weigeren. Terecht dat u bang bent, maar we verzekeren u niet, u brengt immers geen geld op. Maar als mijn angst ongegrond is, kan ik beter naar een psycholoog, en als je verzekeraar wilt worden moet je van mij naar een psycholoog want dan is er duidelijk iets mis met je. Geld uit de zakken kloppen van angsthazen.

 

Verplichting. Verplichte zorgverzekering en pensioenpremie. Waarom? Omdat als het niet verplicht zou zijn, morgen 80% van de bevolking de boel op zou zeggen. Instellingen innen geld wat wij als burger moeten betalen, maar we krijgen geen inzicht in waar het heen gaat. We moeten steeds meer gaan betalen, en zien de kwaliteit van wat we er voor terug zouden moeten krijgen in het moeras zakken.

 

Menselijkheid. We zijn zo bang dat we er alleen voor staan, dat we geen hulp krijgen als we een probleem hebben, en toch brengen we collectief ons geld naar mensen die er alles aan doen om die hulp ook niet te bieden, in de hoop dat ze het wel doen als het fout gaat. Als we dit op willen lossen dan moet iedereen wat meer voor elkaar klaar staan. Dat doen ze niet, omdat ze de verzekering moeten betalen. Maar wat als we nou allemaal stoppen met die onzin? Dan hebben we af en toe nog eens een paar muntjes over voor een zwervende ex verzekeraar.

 

TERRASJE PAKKEN = LASTENVERZWARING

Afgelopen weekend was het weer fantastisch, en overal waren de terrassen vol. Lekker een speciaalbiertje drinken voor HFL 10,- met een bittergarnituurtje voor HFL 15,- Had iemand in 2000 tegen je gezegd dat je ooit nog eens 25 gulden zou betalen voor een paar frituursnacks en een Duveltje had je hem niet eens voor gek verklaard, je had em op zijn bek geslagen voor de belachelijke uitspraak die hij deed! Maar we zitten er, massaal. We betalen het er voor, omdat het nog gaat. Dat is meteen ook het probleem van de Nederlander; het nog kunnen betalen van belachelijke bedragen. De prijs kwaliteit verhouding is niet het probleem, maar simpelweg het feit dat we het geld er aan uit geven. Het geeft namelijk een signaal af; de gemiddelde Nederlander kan nog een lastenverzwaring aan van een goede 10 euro per jaar! Vermenigvuldig dat met 8 miljoen en tel uit je staatswinst. Als het komend weekend weer goed weer is, gaan we weer hetzelfde signaal af geven.

 

Als we nu een signaal af willen geven dat het NIET goed gaat in Nederland, zullen we dat veeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel radicaler aan moeten pakken. Met je strandstoel, een kratje van het goedkoopste pils en een zak chipsnaast het terras gaan zitten bijvoorbeeld. Dan bij voorkeur ook met meer mensen dan op het terras kunnen zitten. U bent echter niet te mobiliseren om dit te gaan doen, om het simpele feit dat u liever op het terras zit met een heerlijk koud speciaalbiertje dat gebracht wordt.

 

Ik zal het u even uitleggen. Dat “terrasje pakken” kunt u straks echt niet meer betalen. Daar komt u helaas pas achter als al het spaargeld op is, rood staan op de rekening courant niet meer wordt geaccepteerd op uw rekening, en de hypotheekverstrekker de laatste termijn niet heeft af kunnen schrijven, omdat u nog maar 50 euro heeft staan. Dan ziet u ineens dat ook de zorgverzekeraar niet heeft kunnen innen. U zult naar een goedkoper mobiel abonnement gaan, zonder nieuwe smartphone, want de bijbetaling heeft u niet. U kunt dan nog televisie opzeggen, internet opzeggen, de verwarming lager zetten en een extra trui aan doen. De auto verkopen? Maar uw fiets heeft een nieuwe band nodig. Die 10 euro heeft u nodig om te eten. Omdat de BTW op voedsel van 6 naar 15% is gegaan vorige week koopt u er ook nog minder mee. Gaat u dan protesteren? Gaat u dan van dat tientje een goedkoop krat bier kopen en een zak chips? Helaas, het “goedkope krat bier kost 20 euro, en de zak chips 5,75.

 

Moe van het fietsen en verzwakt van het slecht eten kunt u dan de straat op, of op straat. U heeft tal van kwaaltjes maar u heeft uw zorgpremie niet betaalt, en het dekt ook nog maar 20% van de kosten die u moet betalen. Maar nu bent u klaar om te demonstreren! Uw stem zal niet gehoord worden, al is het alleen maar omdat u zo verkouden bent.

 

Het is nu 2020 en u bent klaar om te demonstreren. Daar is een speciale afgelegen plek voor waar niemand naar u zal luisteren. Bij genoeg inschrijvingen rijdt er een bus heen die voor € 25,- per persoon u naar de demonstratieplek brengt; een betonnen put op een afgelegen stuk land, die ze vol kunnen laten lopen met water als de boel uit de hand loopt. U kunt er dan niet uit klimmen, u zult moeten wachten tot men het waterpeil weer heeft laten zakken, en de waterdichte deur van het slot heeft gehaald. Demonstreren op een andere manier of op een ander plek is ten strengste verboden, op straffe van € 25.000,- en een taakstraf van 6 maanden.

 

Het lijkt enigszins kolder wat ik nu schets, maar lees u eens in de huidige regelgeving, we zitten er niet zo heel ver van af. Proost! Op uw lastenverzwaring!

 

DE VOEDSELKETTING

De mensheid heeft zich weten te onttrekken aan de natuurlijke voedselketen zoals die op deze planeet bekend is. Normaal gesproken kan je maar op 1 manier niet opgegeten worden door een ander dier; de sterkste jager zijn aan de top van de voedselketen. De mens zit absoluut niet aan de top van de voedselketen, want hij is kansloos in een blote handen gevecht met vele roofdieren. Met betonnen jungles, wapens en afstandvergrotende middelen houden we de natuur zo van ons weg dat we niet ten prooi vallen. Een geweldige prestatie, mogelijk gemaakt door hersengebieden die met de mens unieke neo-cortex een draai geven aan evolutie. Maar er liggen grotere gevaren op de loer die allemaal hetzelfde probleem in de oorsprong hebben; geldzucht. Dit is een hersenaandoening die je drijft tot het opzetten van systemen waarbij hele volkstammen goedgelovige burgers in je eerlijkheid geloven, terwijl je enige doel is om ze zo snel mogelijk zo veel mogelijk geld afhandig te maken.

 

Een van die systemen is: de voedselketting. De jagers in de voedselketting zitten hoog in kantoren aan notenhouten bureaus. Ze drinken dure whisky en roken speciaal geïmporteerde Cubaanse sigaren. De grote massa van het volk zijn de prooien en het jagen gaat stiekem, en het doden langzaam. Ze bedenken manieren om afvalproducten te verwerken in voedsel, zodat ze daar geen verwerkingskosten voor hoeven te betalen, en ze verdienen aan de verkoop van deze producten. Deze producten worden aan je verkocht met mooie plaatjes, kleuren, liedjes,  en aantrekkelijke prijzen. Ze zien er gezond uit, en met mooie teksten worden ze zo ook aangeboden, hoe kan dat nou niet kloppen. Maar je wordt er ziek van. Niet ziek genoeg om niet meer te kunnen werken, maar ziek genoeg om afhankelijk te worden van medicijnen van bedrijven die door dezelfde geldschieters worden gefinancierd.

 

De prooi is gewillig, want het ziet er allemaal goed uit, en het smaakt zo lekker. Trouwens, als het allemaal zo slecht zou zijn, dan mochten ze het toch niet verkopen. Naïef als ze zijn komen ze op de stofjes af die in hun lijven schreeuwen; “Meer, meer!!!” Langzamerhand nemen de reserves van bouwstoffen in hun lichamen af, en ze gaan zich steeds slechter voelen, al weten ze niet waarom. De chemicaliën hebben een negatief effect op de gemoedstoestand en de afbraak van lichaam en geest moet ondersteund worden met meer chemicaliën. Dan gaat het weer goed, want ze voelen niets meer. Maar de afbraak gaat door.

Dik, langzaam en lam geslagen gaan ze naar hun steeds verder uit bereik rakende pensioen leeftijd. Maar dat kost geld. Nu is er genoeg rotzooi in het lijf om een ongeneeslijke ziekte te constateren en die hard aan te pakken met de grootste moordenaar die we hebben; chemokuur.

 

Als een verveelde huiskat die brokjes genoeg heeft, speelt de jager nog even met het lijk, om het vervolgens te laten liggen. Volgende! De voedselketting is een zware ketting, met een steeds zwaarder wordende bal er aan, die op het laatst niet anders kan dan door het ijs zakken van deze koude wereld. De jagers bekijken hun prooien al levend vanuit gepantserde auto’s, megalomane kantoren en riante huizen. Terwijl hun uitgezette systeem een perfecte val is, die als een sluipmoordenaar geld incasseert totdat de cellen het begeven.

 

De voedselketting; iedereen in 1 gevangenis.

 

INZICHT

Ik mag weer 4 jaar klagen! Ik heb expliciet in veelvoud op een keur aan platformen in een verscheidenheid aan hoedanigheden uitgelegd dat stemmen niets anders is dan het ondersteunen van een systeem wat zich heeft bewezen niet te werken. Maar ik klaag niet meer tegen de politiek. Ik heb hen maar 1 ding te zeggen; stop er mee. Aangezien deze verkiezingen weer aantonen dat ze dat niet van plan zijn, denk ik dat het vaak genoeg gezegd is, ze moeten er nu wat mee gaan doen.  Ze doen er waarschijnlijk pas iets mee als het opkomst percentage onder de 5% is.

 

En daarom klaag ik tegen u; stemmer. U bent het probleem. U heeft er weer voor gezorgd dat de ellende voort kan duren met andere personages, die achter de schermen weer onder invloed staan van wie dan ook, en uiteindelijk misschien dingen veranderen, maar niet verbeteren. Daarom stop ik ook meteen met klagen tegen u, want de politici gaan u het bewijs leveren. U hoeft dan alleen nog maar uit uw vertrouwde cirkeltje te stappen en niet te gaan stemmen volgende keer. Delen van informatie met uw naasten zou het proces kunnen doen versnellen, maar laten we het stapje voor stapje doen.

 

Ik wens u veel succes en plezier met uw nog te verwerven inzichten.

POLITIEKE POPPENKAST

De poppenkast gaat voort alleen Jan Klaassen en Katrien zijn vervangen voor Piet Petersen en Katinka. U heeft gestemd en de verkiezingsuitslag liegt er niet om; we willen het anders. Als het al anders wordt dan nu, wordt het zeker niet beter. Zoals gewoonlijk is het volk weer eens verdeeld over de zaken waar het niet om gaat. Op magische wijze zijn we weer afgeleid, waar de politiek weer dankbaar gebruik van kan maken. Een aloude verkopertruck die we blijkbaar allemaal nog steeds niet kennen. De klant kijkt naar een onderdeel van het product wat slecht functioneert, maar de verkoper vestigt de aandacht op een kleiner defect wat hem “net” is opgevallen, en wat direct kan worden opgelost. Het vertrouwen groeit en de kat wordt in de zak gekocht.

 

Wilders is de afleidingsmanoeuvre, dat kan niemand ontgaan zijn. Een zondebok waar we niet om heen kunnen omdat er massaal op de PVV gestemd is. Straks wordt het “racisme” weer getemperd en is het volk weer tevreden, terwijl de PVV er overtuigingen op na houdt die veel gevaarlijker zijn, en voor de rest van het kabinet nodig zijn om de politiestaat te maken waar u als burger lam kan worden gelegd. Want de uitspraak die meneer Wilders deed over de “sterke arm van de wet” was niet mis; “Er moet harder worden opgetreden, en de politie moet daar ruimte voor krijgen” Dit in een land waar vanaf 1 maart jongstleden deze politie geen dwangbevel meer nodig heeft om uw huis binnen te dringen!

 

Ja, maar dan moet er wel voldoende aanleiding zijn om u te verdenken. Ik kan u verzekeren dat de wet in Nederland zo is ingericht dat agenten en officieren de ruimte hebben om er alles aan te doen om vals bewijsmateriaal te leveren, en de boel zo te verdraaien dat wanneer zou blijken dat er geen voldoende aanleiding was, het toch vals zou kunnen worden aangetoond als u in de rechtbank zit. Daarbij wordt niets gespaard, wat betekent dat men ook de boel zo kan verdraaien om een reden voor inval te creëren, alleen omdat de wijkagent de pik op u heeft.

 

Als u er nog steeds zo van overtuigd bent dat dit soort dingen niet gebeuren in Nederland, nodig ik u van harte uit om eens een maandje klokkenluider te spelen, er zijn onderwerpen genoeg. Als ze dan met grof geweld bij u komen binnen vallen, ben ik benieuwd of u in staat bent om te zeggen; “Goedemiddag heren, thee?”

MOL HET MICROGOLF MYSTERIE

Heel lang geleden dacht men dat de aarde plat was. Vandaag de dag hebben we allerlei wetenschappelijke middelen om aan te tonen dat de werkelijkheid anders is. Nog steeds wordt die tijd van het “platte aarde concept” door velen beschouwd als een periode waarin men onderontwikkeld was, achterlijk of zelfs gestoord. Maar met de toen beschikbare informatie was het een heel logische gedachte. We zijn nu aangekomen op een punt dat de wetenschap ontwikkeld genoeg is om mensen een aantal gegevens mee te geven waarmee ze een duidelijk beeld kunnen vormen van heel veel zaken. Daarmee is de wetenschap heilig geworden, en als iets niet wetenschappelijk is aangetoond, dan klopt het niet. Terwijl als we met de wetenschap die we hebben gaan voelen, we prima in staat zijn om belangrijke zaken vast te stellen. Omdat dit niet wetenschappelijk aangetoond is, zouden we daar niet aan moeten beginnen. Voelen is voor mensen die durven vooruit te gaan in het leven, en dat past niet in de verplichte aantoonbaarheid van de angstige wetenschap autisten.

 

Alles bestaat uit deeltjes, en deeltjes zijn energie. Verandering van energie heeft vat op deeltjes. Menselijke interactie is energie, dus dat heeft invloed op deeltjes. Mensen bestaan uit heel veel deeltjes. Allemaal wetenschappelijk onderlegd. Maar een magnetron, die deeltjes van voedsel tot zulke snelheden agiteert dat er warmte optreed, kan niet zorgen voor  invloed op andere deeltjes zoals die in het menselijk lichaam. Tenminste, het is niet aangetoond. Maar ik voel het toch? Ik proef het toch? Ik weet dat deeltjes invloed op elkaar hebben, ik weet wat die magnetron doet en ik voel me daar niet prettig bij.

 

Omdat het niet wetenschappelijk is bewezen mag ik dat niet zeggen. Meteen zullen er mensen reageren met; “Nee je mag het wel zeggen, maar het is niet bewezen” Toch voel je de behoefte om in discussie te gaan als ik zoiets zeg, wat betekent dat je er aanstoot aan geeft, omdat je vast zit in je wetenschappelijk patroon. Dat is prima, maar laat mij met rust als ik mijn bevindingen uit en daarmee aansluiting vind bij mensen die dezelfde ervaringen hebben. Jij mag vast zitten in je angst, maar val mij er niet mee lastig. Ik warm dingen op in een pan, met een natuurlijke warmtebron en dat smaakt nog beter ook.

 

Je vind het onzin dat ik een magnetron niet vertrouw, maar het is jouw wetenschap die me op het idee heeft gebracht om te voelen dat het niet goed voor me is. Hartelijk dank daar voor, ik stel mijn idee van voelen te beschikking om jouw leven aangenamer en gezonder te maken als je er klaar voor bent. Neem alle tijd die je nodig hebt.

DE STEMMING IS ER UIT

De stereotypes vliegen je weer om de oren; “Ik heb mijn burgerplicht gedaan” en “Ik mag weer 4 jaar klagen” Allemaal gevolgen van jarenlange propaganda die je een schuldgevoel aan praat om je naar de stembus te krijgen. Vervolgens somde Jorritsma het mooi op; “Ja jullie hebben hier voor gekozen, dus dan mag je niet klagen” Ik zeg het niet graag, maar dit is het meest zinnige wat ik een politicus heb horen uiten, in de 20 jaar dat ik ze bewust heb horen praten. Ik ben het er ook helemaal mee eens; je gelooft in een systeem wat zich heeft bewezen niet te werken, en toch doe je er aan mee. Dan had je moeten zeggen dat je het niet eens was met de standaard gang van zaken.

 

Maar hoe doe je dat dan? Lange tijd is er een cultuur van misvattingen geweest om het “blanco” stemmen. De grootste meerderheid was er van overtuigd dat niet stemmen automatisch een punt was voor de winnende partij, waar door velen zich hebben laten verleiden tot de blanco stem. Nu duidelijk is dat de niet stemmer ook niet geteld wordt, kun je af vragen wat er werkelijk met je blanco stem gebeurt. De blanco stemmers die dat doen om hun stem niet automatisch naar de grootste partij te laten gaan kunnen nu dus thuis blijven.

 

Niet stemmen, de door politici verfoeide woordcombinatie kan worden veroorzaakt door vele factoren. Om het makkelijk te maken trek ik even een streep tussen 2 groepen; de “apathische niet stemmers “ en de “revolutie niet stemmers”. De apathische niet stemmers die vaak het “het heeft toch geen zin” geloof aanhangen zou ik inderdaad bij de stemmers rekenen als mensen die niet mogen klagen. Ze doen immers al niets anders, en willen geen enkel signaal afgeven, behalve dat het hopeloos is.

De “revolutie niet stemmers” is de enige groep mensen in Nederland die wat mij betreft mogen klagen over de politieke situatie. Helaas is deze groep ook heel verdeeld, en dat is meteen ook het grootste probleem om echte hervormingen door te voeren. Ze zijn het alleen met elkaar eens over het feit dat het huidige systeem weg moet en dan houdt de saamhorigheid op. Sommigen willen helemaal geen beleidsvorming, anderen hebben de meest uiteenlopende ideeën. Als je met zo een club iets nieuws op gaat bouwen lukt dat alleen maar door het grootste probleem van het huidige systeem te vormen; een coalitie.

 

Lokaal beleid is verdeeld genoeg om geen coalitie nodig te hebben. VVD Veenendaal doet dingen heel anders dan VVD Voerendaal, en terecht, want het zijn totaal andere omgevingen. Zet die coalitie nou eens aan de kant en doe een echte democratie; de partij met de meeste stemmen mag het zeggen, en de rest moet thuis blijven. Dan heb je ook de daadkracht om dingen snel te veranderen en is een ambtstermijn van een jaar genoeg. Korter op elkaar stemmen, zodat de kiezers ook nog weten wat er in die termijn is gebeurd, en nog veel belangrijker; geen vergoedingen voor politici die de beleidsveranderingen van de winnende partij vertragen. Sneller en goedkoper, dat willen we toch?

 

Uiteindelijk blijft het overkoepelende probleem toch, dat het systeem lang genoeg bestaat voor mensen om in kamertjes macht en rijkdom naar zich toe kunnen trekken zonder dat ze gestraft kunnen worden. En zoals we allemaal weten is daar maar 1 oplossing voor; harde reset. Hij die bij het knopje kan heeft echter genoeg macht en geld om dat vooral niet te doen.

 

Wie niet stemmen wil, moet maar klagen, of het binnenhof leeg halen; Oekraïne style…